تولید کارخانههای پنبه استان گلستان درسال۱۳۵۳ مقدار ۱۵۷ هزار تن بوده است که متأسفانه این مقدار درسال ۱۴۰۲ به حدود ۶ هزار تن رسیده است.
۱-تصمیماتی که در گذشته برای تقسیم اراضی گرفته شد و زمینها به قطعات کوچک تقسیم گردید
۲-فقدان تجهیزات ماشینآلات کشاورزی مدرن(کمباین برداشت)جهت برداشت وش پنبه از مزارع
۳-برداشت های غیراستاندارد وش پنبه توسط کارگران که باعث پایین آمدن کیفیت الیاف گردیده که همین امرموجب گردید که صنعت نساجی رغبتی به خرید پنبه داخلی نداشته باشد
۴-پایین بودن تعرفه واردات وتخصیص ارز دولتی جهت واردات پنبه از عوامل اصلی سقوط کشت پنبه در استان گلستان بوده است
۵-نبود مدیریت واردات، یعنی باید به اندازه نیاز پنبه وارد شود تا کشاورز بتواند محصول تولیدی خود را به راحتی بفروش برساند
۶-درسال های اخیر نیز کشت مداوم شالی در استان گلستان باعث کاهش کشت پنبه گردیده و این درحالی است که کشت شالی نسبت به پنبه آب بری بسیار زیادی دارد و با کمبود آب در استان گلستان به هیچ عنوان کشت شالی در دراز مدت به نفع کشاورز و استان نمی باشد.
ضمنا برای احیای پنبه چاره ای جز جلوگیری از واردات بی رویه پنبه نداریم، و با یکپارچه سازی زمینها، یعنی با ایجاد شرکت های تعاونی زراعی باید کشت پنبه احیاء گردد تا سود بیشتری به کشاورزان تعلق بگیرد.
و حتما باید در قیمت گذاری محصولات کشاورزی دقت بیشتری گردد تا کشاورز پنبهکار متضرر نگردد و تا درتولید پنبه کشور خودکفا شویم.
ارسال نظرات